Məzmuna keç

Ğüfeylə namazı

Viki Cavab saytından

Sual: Ğüfeylə namazına dair səhih bir sənəd varmı?

Cavab: Ğüfeylə (غُفَيْلَة) namazı məğrib və işa namazları arasında qılınan iki rükətlik bir namazdır. Rəvayətlərdə bu namazın mümkün olduğu qədər tərk edilməməsinə təkid edilmişdir. Fiqh alimləri (müctəhidlər) səhih hədislərə əsaslanaraq bu namazın müstəhəb olduğuna fətva vermişlər.

Ğüfeylə namazının qılınma qaydası

İmam Sadiq (ə) buyurmuşdur:

Bu namaz iki işa arasında (məğrib və işa namazlarının arasında) qılınır. Birinci rükətdə Həmd surəsindən sonra Ənbiya surəsinin 87 və 88-ci ayələri oxunur.[1] İkinci rükətdə isə Həmd surəsindən sonra Ənam surəsinin 59-cu ayəsi oxunur.[2] Qunutda isə bu zikr deyilməlidir:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا

Əllahummə inni əsəlukə bi-məfatihil-ğaybil-ləti la yələmuha illa əntə ən tusalliyə əla Muhəmmədin və ali Muhəmməd və ən təfələ bi kəza və kəza.

(Buradakı "kəza və kəza" ifadəsi yerinə öz istəyinizi diləyin)

Sonra belə deyilir:

اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی

Əllahummə əntə vəliyyu niməti vəl-qadiru əla talibəti tələmu hacəti fə əsəlukə bihəqqi Muhəmmədin və ali Muhəmməd ələyhi və ələyhimus-səlam ləmma qazaytəha li.

Sonra öz hacətlərini (istəklərini) Allahdan diləsin ki, Allah onun istəklərini verəcəkdir.[3]

Ğüfeylə namazının sənədi

-      Ğüfeylə namazının sənədi Məanil-Əxbar kitabında etibarlı sayılır.[4] Habelə, onun bütün raviləri də siqə, yəni etibarlı hesab olunur.[5] Həmçinin, bu namazın ikinci sənədi "İləluş-Şərai" kitabında da[6] Şeyx Tusi tərəfindən Məhəmməd ibn Xalid Bərqinin tərcihi ilə (təsdiqinə əsasən) etibarlı sayılır.[7]

-      Ğüfeylə namazı Şeyx Saduq tərəfindən "Əl-Əmali" kitabında[8] və "Səvabul-Ə'mal" kitabında[9], Şeyx Tusi tərəfindən "Təhzibul-Əhkam" kitabında[10] Seyid ibn Tavus tərəfindən "Fəlahus-Sail və Nəcahul-Məsail" kitabında[11] və Kəfəmi tərəfindən "Əl-Misbah" kitabında[12] nəql edilmişdir. Şeyx Saduqun "Məanil-Əxbar" və "İləluş-Şərai" kitablarındakı sənədlərin etibarlı olması nəzərə alınarsa, bu hədisin digər sənədlərini də bu hədisin təsdiqi kimi qəbul etmək olar və bununla da, Ğüfeylə namazının düzgünlüyünü və etibarlılığını sübut etmək mümkündür.

Mənbələr:

  1. Və zənnuni iz zəhəbə muğazibən fəzənnə ən lən nəqdirə ələyhi fənada fizzulumati ənla ilahə illa əntə, subhanəkə inni kuntu minəzzalimin. Fəstəcəbna ləhu və nəccəynahu minəl-ğammi və kəzalikə nuncil-muminin. وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ۝۸۷ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ۝۸۸
  2. Və indəhu məfatihul-ğaybi la yələmuha illa huvə və yələmu ma fil-bərri vəl-bəhr, və ma təsqutu min vərəqətin illa yələmuha. Və la həbbətin fi zulumatil-ərzi və la rətbin və la yabisin illa fi kitabin mubin. وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه إِلاَّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّه فی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ
  3. Kəfəmi, İbrahim, "Əl-Misbah" (Cənnətul Əmanil Vaqiyə), Qum, Darur-Riza (Zahidi), ikinci nəşr, 1405 h.q, səh.398, Təbətəbai Yəzdi, Məhəmməd Kazim, "Əl-Urvətul-Vusqa", Qum, İslam Nəşriyyatı İdarəsi, 1419 h.q, cild 2, səh.247.
  4. İbn Babəveyh, Məhəmməd, "Məanil-Əxbar", Qum, İslam Nəşriyyatı İdarəsi, birinci nəşr, 1403 h.q, Babu "Mə'nə Saətil-Ğafləh", səh.265, hədis 1
  5. Nəcaşi, Əhməd, "Ricalun-Nəcaşi", Qum, İslam Nəşriyyatı Müəssisəsi, altıncı nəşr, 1365 h.ş, səh.184 və səh.301, Hilli, Həsən ibn Yusif, "Rical əl-Əllamə əl-Hilli", Qum, Əş-Şərifur-Riza, ikinci nəşr, 1402 h.q, səh.78 və səh.125, Təfərşi, Mustafa, "Nəqdur-Rical", Qum, Müəssisə Alul-Beyt (ə) Lihyaut-Turas, birinci nəşr, 1377 h.ş, cild 3, səh.7.
  6. İbn Babəveyh, Məhəmməd, "İləluş-Şərai", Qum, Davəri kitabxanası, birinci nəşr, 1385 h.ş, cild 2, səh.343, bab 45, Bab əl-illətilləti min Əcliha yustəhəbbutTənəfful fi Saətil Ğafləh, hədis 1.
  7. Tusi, Məhəmməd ibn Həsən, "Rical-Əl-Tusi", Qum, İslam Nəşriyyatı Müəssisəsi, üçüncü nəşr, 1373 h.ş, səh.363.
  8. İbn Babəveyh, Məhəmməd, "Əl-Əmali", Tehran, Kitabçi Nəşriyyatı, altıncı nəşr, 1376 h.ş, səh.554, hədis 10.
  9. İbn Babaveyh, Məhəmməd, Səvabul-Əmal və İqabul-Əmal, Qum, Daruş Şərifir Riza Nəşriyyatı, ikinci nəşr, 1406 h.q, "Babu səvabit tənəffuli fi səətil ğaflə", səh.44.
  10. Tusi, Məhəmməd, Təhzibul-Əhkam, Tehran, Darul-Kutubul-İslamiyyə, dördüncü nəşr, 1407 h.q, cild 2, səh.243, hədis 963
  11. İbn Tavus, Əli, Fəlahus-Sail və Nəcahul-Məsail, Qum, Bustan Kitab, birinci nəşr, 1406 h.q, səhifə.245, "Zikru ma yuxtaru zikruhu minəs saləvəti bəynəl işaəyn bir-rivayati əyzan"
  12. Kəfəmi, İbrahim, Əl-Misbah (Cənnətul Əmanil Vaqiyə), Qum, Darur-Riza (Zahidi), ikinci nəşr, 1405 h.q, səh.398, Təbatəbai Yəzdi, Məhəmməd Kazim, Əl-Urvətul-Vusqa, Qum, İslam Nəşriyyatı Ofisi, 1419 h.q, cild 2, səh.247.