Allahın zatının dərk edilməsinin mümkünlüyü

    Viki Cavab saytından
    Tearful2021 (müzakirə | töhfələr) (Yeni səhifə yaradıldı) tərəfindən edilmiş 11:17, 27 noyabr 2024 tarixli redaktə
    (fərq) ← Əvvəlki versiya | Son versiya (fərq) | Sonrakı versiya → (fərq)

    Sual: Niyə Allahın zatını dərk etmək imkansızdır?

    Cavab: İnsanın elm və ağlının məhdudluğu və digər tərəfdən Allahın zatının qeyri-məhdud olması səbəbindən Allahın zatını dərk etmək qeyri-mümkündür. Digər tərəfdən, Allahın zatının heç bir bənzəri yoxdur və onu təsəvvür etmək və müqayisə etmək olmaz. İmam Sadiq (ə) bir hədisdə ilahi zat haqqında düşünməyi qadağan etmişdir.

    Allahın zatının qeyri-məhdud olması

    İlahi zatın qeyri-məhdudluğu və insan ağlının və elminin məhdudluğu Allahın zatının dərk edilməməsinin əsas səbəbidir. Allahın varlığı hər cəhətdən sonsuz, zat və sifətləri, məsələn elm və qüdrət kimi sonsuz və hüdudsuzdur; Digər tərəfdən, insanların əlində olan hər bir şey məhduddur. İnsanların Allahın zatı və sifətləri barədə sadəcə icmali məlumata malik olmaları mümkündür.

    Allahın bənzərinin və şərikinin olmaması

    Allahın hər cəhətdən bənzəri və şəriki yoxdur və bənzərsizdir, çünki Onun bənzərləri və şərikləri olsaydı, hər ikisi məhdud olardı. Heç bir bənzəri və şəriki olmayan və ondan başqa hər şeyin Mümkünül-vücud olduğu varlığı dərk etmək qətiyyən mümkün deyildir. Çünki mümkünül-vücudların sifətləri vacibul-vücudun sifətlərindən tamamilə fərqlidir.

    Allahın zatına olan icmali bilik

    Allahın zat və sifətləri haqqında icmali məlumat mümkündür. Məsələn, insan varlığın, elmin, qüdrətin, ilahi iradənin və Allahın həyatının mahiyyətindən xəbərdar olsa da, heç vaxt onun dərinliyinə və həqiqətinə çata bilməz. İmam Sadiq (ə) buyurur: “Elə ki söz Allahın zatından düşdü sus”[1]

    Yəni onun zatından danışma, çünki sonsuz zat haqqında düşünmək məhdud ağıllara sahib insanlar üçün qeyri-mümkündür.[2]

    Dipnotlar:

    1. Təfsir-e Əli İbn İbrahim, Nur əs-Səqəleyndə gələn rəvayətə əsasən, 5-ci cild, səh 170.
    2. Təfsir-e Nümunə, cild 22, səh.558.